1873’te Willoughby Smith, selenyumun foto iletken potansiyeline sahip olduğunu keşfetti ve William Grylls Adams’ın ve Richard Evans Day’in 1876’da selenyumun güneş ışığına maruz kaldığında elektrik ürettiğini keşfetmesiyle bu konudaki gelişmeler ve atılımlar devam etti. Birkaç yıl sonra, 1883’te, Charles Fritts, selenyum gofretlerden yapılan ilk güneş pillerini üretti. Bu durum ise bazı tarihçilerin güneş pillerinin gerçek mucidi olan Fritts’e itibar etmelerinin nedenidir. 

Ancak bugün bildiğimiz güneş pilleri selenyum değil silikondan yapılmıştır. Bu nedenle, bazıları güneş panellerinin gerçek icadının Daryl Chapin, Calvin Fuller ve Gerald Pearson‘un 1954’te Bell Laboratuvarlarında silikon fotovoltaik (PV) hücreyi yaratmasıyla bağlantılı olduğunu düşünüyor. Çünkü bu gelişme, bir elektrikli cihazı günde birkaç saat çalıştırabilen güneş teknolojisinin ilk örneğidir. İlk silikon güneş pili, güneş ışığını modern hücrelerin yapabildiğinin dörtte birinden daha az bir oranda yüzde dört verimlilikle dönüştürebiliyordu.